Τα Όρια Της Πόλης -Έκθεση Φωτογραφίας

Στο πλαίσιο του παράλληλου εκθεσιακού προγράμματος του Athens Photo Festival 2013, εγκαινιάζεται στη «Δημοτική Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων», η ομαδική έκθεση των Μπάμπη Κουγεμήτρου, Πέτρου Κουμπλή, Βαγγέλη Πατσιαλού και Γιάννη Τσιαδή με τίτλο «Τα όρια της πόλης».

Βαγγέλης Πατσιαλός

Παρά τη διαπίστωση ότι το περιαστικό τοπίο έχει επαρκώς συσταθεί λεκτικά, η εικονική του αναπαράσταση παραμένει ακόμα νεφελώδης. Παράγοντας ο οποίος συμβάλλει στην αδυναμία αυτή είναι πως σε αντίθεση με τις άλλες κατηγορίες τοπίων, το περιαστικό τοπίο παρουσιάζεται ετερόκλιτο και ευμετάβλητο μέσα από την ατέρμονη αντιπαλότητα φύσης και πολιτισμού. Τα γεωγραφικά του όρια καθώς και η σύστασή του, ένα πλέγμα από αραιοκατοικημένες περιοχές, εγκαταλελειμμένες εργοστασιακές εγκαταστάσεις, αποθήκες, αυτοσχέδια παραπήγματα και απορρίμματα, μεταβάλλονται συνεχώς.

Η φωτογραφία υποδεικνύει έναν τρόπο εξερεύνησης και ανάδειξης αυτών των τοπίων που διαφεύγουν της αναπαράστασής τους και τοποθετούνται στην περιοχή ανάμεσα στα όρια της πόλης και της υπαίθρου. Οι φωτογράφοι που συμμετέχουν στην έκθεση ‘Τα Όρια της Πόλης’ συνιστούν μια νέα μορφή περιπλανώμενου παρατηρητή (flâneur) διαφορετική από αυτή των ημερών του Baudelaire.  Δεν περιπλανώνται ελκυόμενοι από τη φαντασμαγορία του κέντρου της πόλης, του πλήθους, της κατανάλωσης και των προβολέων αλλά από τις απολήξεις της, αναζητώντας τις αντιφάσεις της στα θαμπά προάστια, τη βιομηχανική ζώνη και τη συμπόρευσή της με την άναρχη βλάστηση. Αποτυπώνουν μια στιγμή της σύνθετης καθημερινότητας των τοπίων αυτών και γνωστοποιούν στο θεατή τις ιδιαιτερότητές τους αλλά και την ταυτότητα όλων εκείνων των μικρών και ασήμαντων πραγμάτων που τα στοιχειοθετούν και τα οποία παρέμεναν αόρατα. Οι φωτογράφοι της έκθεσης με την οξεία και συνεχή παρατήρηση που επιδεικνύουν στο πεδίο του κοινότοπου και αυτού που κατά κανόνα περνά απαρατήρητο  δεν επιδιώκουν την κριτική αλλά την επισήμανσή του. Στις εικόνες τους διακρίνεται αυτή η μοναδική ιδιότητα της φωτογραφίας να εγγράφει και να αναδεικνύει σε μια οπτικά ενδιαφέρουσα μορφή -άλλοτε δυναμική και άλλοτε μυστηριώδη και ανοίκεια- αυτό το οποίο διαφεύγει της προσοχής. Πρόκειται για μια προσέγγιση που έχει συγγένειες με την παράδοση του «καλλιτεχνικού ντοκουμέντου» με την έννοια που αυτό απέκτησε όταν εισήχθη στο λόγο για τη φωτογραφία και εν συνεχεία εξελίχθηκε στο έργο του Walker Evans. Όπως συνέβη αργότερα με τις φωτογραφίες του William Eggleston, oι οποίες «αντιμάχονται συνεχώς το προφανές», ή με τα κοινότοπα στιγμιότυπα της καθημερινότητας του Stephen Shore και μεταγενέστερων φωτογράφων που συνέβαλαν στο είδος αυτό.

Οι Μπάμπης Κουγεμήτρος, Πέτρος Κουμπλής, Βαγγέλης Πατσιαλός και Γιάννης Τσιαδής αναδεικνύουν μέσα από τις διαφορετικές εκδοχές του καλλιτεχνικού ντοκουμέντου «τα όρια της πόλης» χωρίς να επιζητούν την «αντιπροσωπευτική» αναπαράστασή τους παρά μόνο ερμηνείες, αρκετές φορές αντιφατικές, όπως το χορταριασμένο μνημείο ενός ελέφαντα σε ένα ξέφωτο, έναν ξερό φοίνικα ή δρόμους και μονοπάτια που οδηγούν σε αδιέξοδο.

Νατάσσα Μαρκίδου

Δημοτική Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων
Λεωνίδου και Μυλλέρου, Μεταξουργείο
Εγκαίνια: Σάββατο  2 Νοεμβρίου 2013, 19:30
Διάρκεια: 3 Νοεμβρίου – 20 Νοεμβρίου 2013
Ώρες λειτουργίας:  Δευτέρα – Παρασκευή 17:00 ‐ 21:00, Σάββατο &Κυριακή 12:00 – 21:00

Με την υποστήριξη του Δήμου Αθηναίων, Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας.

Despite the claim that the suburban landscape has been efficiently instituted in a verbal form, its visual representation remains quite obscured. A factor that leads to the foretold insufficiency is that, as in contrast to other types of sceneries, the suburban landscape is disparate, changeable within the endless conflict between nature and civilization. Its geographical borderline and institution, an extended grid of sparsely populated areas, abandoned industrial facilities, warehouses, makeshift structures and scattered garbage, is constantly changing.

Photography suggests a way to explore and reveal such landscapes that lack an efficient representation as they’re placed between the edge of the city and the countryside. The photographers who participate in the “City Limits” exhibition constitute a new form of the wandering observer (Flâneur), quite different than the Baudelaire’s era one . They don’t wander attracted by the city center’s extravaganza, the mixed crowd, the excessive consumerism and the big city lights, but instead they wander towards the edges, searching for the city’s contrasting reflections on the dull suburbia, the industrial zone and an unregulated nature. They document a moment within the complicated daily routine of these areas and they reveal to the viewer both the peculiarities of this landscape and the identity of the small and insignificant things it is composed of, as they were all remaining invisible.

The sharp and continuous observation that the photographers of the current exhibition are performing over this commonplace is not driven by criticism but it aims at revealing its typically unnoticeable aspects. Their images reflect photography’s unique property to document and reveal in a visually intriguing form – either powerful or sometimes mysterious and uncanny- what escapes our intention. It is an approach related to the tradition of the ‘Art document’ , in the sense it acquired when it was introduced in Photography’s philology and later it evolved further through Walker Evans ‘work. Then it was also William Eggleston with his photography constantly at war with the obvious , or even the mundane everyday moments reflected in the work of Stephen Shore and the photographers who followed and contributed to this kind of observation.

Babis Kougemitros, Petros Koublis, Vangelis Patsialos and Yiannis Tsiadis are unfolding through different versions of Art Documents the City Limits without looking for an indicative representation but reaching only for interpretations, at times contrasting ones, just as the overgrown monument of an elephant in some glade, a dry palm-tree, or roads and pathways that lead to a dead-end.

Natassa Markidou